'Een reactie van een muziekliefhebber'
(HVT, mei 2000)
Emotie
Reeds vanaf mijn jeugd ben ik op zoek naar het ultieme in hifi (een utopie). Was ik er maar nooit aan begonnen! Nu ik de 50 ben gepasseerd, en er inmiddels door schade en schande achter ben gekomen waar het in de (hifi-)wereld werkelijk om draait, viel mijn oog op een, voor mij van toepassing zijnde advertentie: "Het is nooit te laat voor iets goeds."
Na vele jaren van zwerven, van grote stad naar uithoek, langs expander, quadro, ambio via argentum naar aurum ben ik dan eindelijk beland in een klein plaatsje op de Veluwe waar een klanktovenaar zou zitten. Mijn huiswerk had ik, zoals het hoort, goed gemaakt. In hifi sprookjes met zijn holle frases geloof ik al lang niet meer. De persoon zou moeilijk toegankelijk zijn, lastig ook, maar vooral… byzonder eigenwijs. Het viel me wel op, dat er van al die criticasters niemand bij was die zijn vakmanschap in twijfel trok. Aangekomen in het pand, val ik met mijn neus in de boter; de meester zelf demonstreert. Nog nooit van mijn leven heb ik zo’n soort uitleg gehoord. Wat een liefde voor de materie. Met een kennis van zaken waar je ter plekke stil wordt en bewust raakt van het gegeven dat je vanaf dit moment je mond moet houden. De materie opzuigen als een spons is hier het beste wat je kunt doen.
De demonstratie betrof de Reference serie, inclusief luidsprekers, via zijn eigen CD reference loopwerk. Alle freaks en (z.g.) kenners zijn het er over eens. De allernieuwste Sony is dè CD-spelerreferentie. Doe net als ik, ga eens luisteren naar het (veel goedkopere) Reference loopwerk van dit bedrijf. Geen enkele recensent zal het durven schrijven, maar ik weet de winnaar!!
Om het kort te houden: mijn installatie bestaat nu uit de JK 65 serie mono-blokjes, voorversterker en DA-converter. Technisch zo ontzettend mooi (hand)gemaakt, esthetisch opmerkelijk eenvoudig maar stijlvol, klankmatig van een werkelijk ontroerende schoonheid. Laten we in de hifi-branche maar een standbeeld voor zulk soort vakmensen oprichten. Ze zijn uniek en straks alleen nog maar te bewonderen in een reservaat. Samen met zijn eerste technicus Joop altijd knokken tegen de grote jongens. Ga eens bij ze langs. Ze verdienen het daar in ’t Harde. Buitengewoon integere vaklui die vooral voor zichzelf moeilijk zijn. Zij willen en kunnen nou eenmaal niet marchanderen.
- Eigenwijs? God zij dank wel. Wellicht is het niet voor iedereen even prettig te ervaren dat hij zo begaafd is.
- Lastig? Tja, ’t blijkt tevens een groot mensenkenner.
Ik weet, dat ik inmiddels niet meer objectief kan zijn, ik ben bevooroordeeld. Een filter inbouwen in een emotioneel betoog kan nu eenmaal niet. De echte liefhebbers van ultieme muziekweergave hebben allang begrepen over wie ik het heb: Johan Ketelaar uit ’t Harde. Voor mij als mens een sieraad, als vakman… cum laude… een unicum. Punt uit.
HV
Geen enkele recensent zal het durven schrijven…", schrijft u. Kent u de HVT-recensenten een beetje? Zij nemen geen blad voor de mond. Overigens waren ook wij onlangs bij de introduktie van de nieuwe JK Reference producten flink onder de indruk.